آیا ما واقعا از 10 درصد مغزمان استفاده می کنیم؟

در فیلم "لوسی" که با تازگی ساخته شده، اسکارلت ژوهانسون در نقش دختری ظاهر می‌شود که می‌تواند برخلاف انسان‌های عادی که تنها ده درصد از توان مغز خود را به کار می‌گیرند، از درصد بالاتری فعالیت مغزی بهره بگیرد و به مرور قدرت‌های فرابشری پیدا کند. اما واقعیت این است که ما در حقیقت از صد در صد تمام مغز خود  استفاده می‌کنیم!

 مشخص نیست که افسانه‌ی استفاده‌ی بشر از ده درصد مغزش چگونه پدید آمده؛ عده‌ای آن را به نقل قولی اشتباه از آلبرت انیشتین مرتبط می‌کنند. عده‌ای نیز آن را برخاسته از این بیانیه‌ی ویلیام جیمز در سال 1908 می‌دانند که گفته بود: «ما تنها از بخش کوچکی از منابع ذهنی و فیزیکی خود استفاده می‌کنیم». در هر حال ما مدتی است که عدم صحت این گفته‌ها را می‌دانیم.

جان هنلی، یک نورولوژیست در کلینیک مایو می‌گوید که انسان‌ها در طول مدت شبانه‌روز، از صد در صد مغز خود استفاده می‌کنند. در هر حال در فیلم "لوسی" مرگان فریمن که نقش یک دانشمند شناخته‌شده را بازی می‌کند به گسترش افسانه‌ی "ده درصد" می‌پردازد. زمانی که لوسی به یک جابجا کننده‌ی مواد تبدیل می شود و بسته‌ای حاوی مواد مخدر که برای منتقل کردن درون شکم خود قرار داده پاره می‌شود، متوجه می‌شود که قادر است در آن لحظه از درصد بالاتری از مغز خود استفاده نماید و بدین شکل کاراکتر او در فیلم تغییر ماهیت می‌دهد.

حتی زمانی که مغز ما با آسیب مواجه می‌شود و زندگی را بر ما دشوار می‌کند، معمولا تنها بخش اندکی از آن با مشکل روبرو شده است. برای نمونه، یک سکته‌ی مغزی تنها بخش کوچکی از مغز را با مشکل مواجه می‌کند اما همین بخش کوچک زندگی شخص را برای همیشه با مشکل مواجه می‌نماید. بنابراین از نظر فیزیولوژی آدمی همیشه تمام مغز خود را به فعالیت وا می‌دارد. حتی زمانی که ما در خواب به سر می‌بریم، مغز ما در سطح بالایی همچنان فعال باقی می‌ماند که در این حالت می‌توان به بخش‌هایی از مغز دسترسی یافت که از حضور آن‌ها بی‌اطلاع هستیم. بخش‌هایی نظیر نواحی تفکر سطح بالا مثل کرتکس پیشانی. 

در نهایت رابین بوید در نشریه‌ی علمی آمریکا می‌نویسد که اگرچه این افسانه حقیقت نداشته و ما از تمام مغز خود استفاده می‌کنیم، اما مسلما این ده درصد در خصوص میزان درک ما از فعالیت‌های مغز صادق است.