پدر و مادر یا محیط؟!
هر فرد با میزان هوش مشخصی متولد می شود اما آنچه روشن است در جوامع و محیط های ضعیف و غیر پویا فرد قادر نیست همه پتانسیل های موجود در ژن های خود را به کار گیرد.بسیاری از افراد تیزهوش بخشی از نبوغشان را از محیط و اجتماع خود کسب می کنند.تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که ۷۵%هوش افراد، ژنتیکی است و ۲۵% باقی مانده به عوامل محیطی بستگی دارد.
هوش نوزاد هنگام تولد تکامل نیافته است و به تدریج رشد می کند. هوش نوزادان به ویژه در سالهای ابتدایی عمر(کودکی) تغییر میکند. تا سن ۸ – ۹ سالگی محیط خانواده و آموزشها نقش مهمی در تغییر IQ کودکان دارد و تحریک ذهن کودک از طریق اشکال و اعداد و رنگها و… میتواند به افزایش آن کمک کند. ولی بعد از این دوره نقش محیط اطراف بسیار کمرنگ تر میشود.
البته مغز انسان و حتی حیوانات در طول زندگی و تحت تاثیر شرایط محیطی مختلف تغییر می پذیرد. در واقع محیط های پویا ضخامت مغز و ارتباط میان نورون ها را افزایش می دهند، در عوض محیط های یکنواخت و کسل کننده در زمانی حدود یک هفته می توانند ۶۰% از واکنش دهی مغز بکاهند.
منصوره م ز
