یکی
از اصطلاحاتی که زیاد میشنویم و من خیلی علاقه داشتم بدونم از کجا
اومده، ” پدر سوخته ” است، دوست داشتم بدونم از کجا اومده و یعنی چی؟
”
وقتی که در زمان یزدگرد عربها به ایران حمله کردند و ایران رو فتح
کردند، مردم ایران رو که دارای دین زرتشت بودند و آتش پرست و کافر
نامیدند و اونها رو مجبور کردند که به دین اسلام روی بیاورند. در این میان
گروهی خودشان به دین اسلام گرویدند و گروهی هم از ترس مسلمان شدند، چون
می دیدند که افرادی که مسلمان نشوند را میکشند. اعراب افرادی را که
مسلمان نمی شدند، مردها و سرپرست خانواده را در آتش میسوزاندند تا دیگران
یاغی گری نکنند، و زنان آنها را به کنیزی و بچه ها را برای نوکری و
کلفتی می بردند. این بچه ها بزرگ شدند و در خانه اعراب کار میکردند و خود
اعراب هم بچه هائی هم سن اونها داشته اند، وقتی ازصاحب خانه میپرسیدند
که این بچه تو است (کلفت و نوکرها)، میگفته: ” نه، این پدر سوخته است ”
یعنی بچه ما نیست، نوکر و کلفتی است که پدرش در جریان فتح ایران سوزانده
شده است و به این نوکر و کلفت ها میگفته اند: “پدر سوخته ”.